Φωτεινή Κουμάντου, Β΄ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού, απόφοιτη 2021
Είναι δύσκολο, στις μέρες μας, το σχολείο να γίνει πραγματικά αγαπητό σ’ έναν μαθητή. Εγώ, όμως, 13 χρόνια μετά την πρώτη μας γνωριμία, μπορώ να μιλώ για το Αρσάκειο με ασύλληπτη αγάπη. Είναι το χώμα που έθρεψε τους βλαστούς των ονείρων μου, το προσκεφάλι που τρυφερά δέχθηκε τις άγρυπνες ανησυχίες μου, το χέρι που ανήγειρε τα θεμέλια τής παιδείας, τής αγωγής, τής μόρφωσής μου. Το μελάνι τής αρσακειακής σφραγίδας διαποτίζει κάθε πτυχή, κάθε σπουδαία στιγμή τής ζωής μου, ώστε η λέξη Αρσάκειο περικλείει, εν τέλει, μιαν ολόκληρη εποχή. Μια εποχή εστεμμένη από άνθη αμυγδαλιάς, λουσμένη στα σεπτεμβριάτικα πρωτοβρόχια, βυθισμένη στη γλυκιά, χρυσορόδινη υπνηλία τού 08:10.
Στους δασκάλους και τους καθηγητές μου χρωστώ πολλά περισσότερα από 18.518 μόρια. Αποτέλεσαν «οδοδείκτες» προς το θαυμάσιο μονοπάτι τής Φιλολογίας, όπου επέλεξα να πορευτώ, ανασχηματίζοντας και διαπλάθοντας τον χαρακτήρα μου, ενθαρρύνοντας τις κλίσεις μου, φωτίζοντας τον ορίζοντα τού μέλλοντός μου. Προπαντός, τους χρωστώ την ακλόνητη πεποίθησή μου πως ένας αφοσιωμένος εκπαιδευτικός μπορεί, αποδεδειγμένα, να σου αλλάξει τη ζωή. Αρσάκειό μου, σ’ ευχαριστώ.
