Λίνα Κατσούνη, απόφοιτη 2024, Β΄ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού
9η στην Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ, 19.325 μόρια,
Τα τελευταία 13 χρόνια που πέρασα στο Αρσάκειο παρακολουθούσα κάθε χρόνο την «Επικοινωνία» και είμαι πολύ χαρούμενη που φέτος μπορώ να είμαι και εγώ μέρος της. Το σχολείο μας θα έχει πάντοτε μια ιδιαίτερη θέση στο μυαλό και στην καρδιά μου. Από το νηπιαγωγείο μέχρι και την Γ΄ λυκείου το Αρσάκειο υπήρξε το δεύτερο σπίτι μου και οι όμορφες αναμνήσεις που έχω από αυτό είναι αμέτρητες. Το Αρσάκειο όμως για εμένα δεν είναι μόνο οι 8 διδακτικές ώρες. Είναι τα Παναρσακειακά Συνέδρια, τα συνέδρια MUN, τα Forensics, οι μαθητικοί διαγωνισμοί. Είναι οι συναντήσεις και οι συζητήσεις με εξέχουσες προσωπικότητες. Είναι οι εξορμήσεις, οι πολυήμερες εκδρομές, η εκδρομή στο CERN. Είναι η συνύπαρξη με τους συμμαθητές μου που έκαναν και τη δική μου σχολική εμπειρία ξεχωριστή.
Αν και το σχολείο έχει τελειώσει για εμένα, αισθάνομαι ότι ακόμα ανήκω εκεί, είμαι κομμάτι αυτού του ιστορικού σχολείου, που μου δίδαξε να είμαι δυνατή, να προσπαθώ για να κατακτώ τους στόχους μου και να αντιμετωπίζω όλα τα εμπόδια με αισιοδοξία. Όλοι οι δάσκαλοι και οι καθηγητές μου, από την υπέροχη νηπιαγωγό μου μέχρι τους τέσσερις καθηγητές μου στα βασικά μαθήματα της Γ΄ λυκείου, έχουν με τον τρόπο τους μιλήσει στο μυαλό και στην καρδιά μου και τα λόγια τους θα με συντροφεύουν για πάντα.
Η τελευταία χρονιά, η πιο δύσκολη από όλες, ήταν και αυτή που μου χάρισε τις περισσότερες αναμνήσεις. Μέσα σε αυτόν τον απαιτητικό αγώνα, το Σχολείο αποτελούσε για εμένα καταφύγιο. Εκεί αποκτούσα πολύτιμες γνώσεις για τις τελικές εξετάσεις, συζητούσα, γελούσα και αποφορτιζόμουν από το άγχος, με τη βοήθεια των καθηγητών και των συμμαθητών μου. Και φυσικά όλα αυτά συνέβαλαν στην επιτυχία μου στις Πανελλήνιες εξετάσεις και έτσι η προσπάθεια και οι θυσίες που έκανα απέκτησαν νόημα. Πλέον, με τη βοήθεια του Αρσακείου, αισθάνομαι έτοιμη να ξεκινήσω το επόμενο στάδιο της ζωής μου, με γνώμονα τις αξίες και τα ιδανικά που μου ενέπνευσε το σχολείο μας.
Μπορεί για τα επόμενα χρόνια να περνάω το κατώφλι της Ιατρικής Σχολής, αλλά πάντα θα θυμάμαι τη μικρή Λίνα που πριν από 13 χρόνια μπήκε για πρώτη φορά στη μεγάλη οικογένεια του Αρσακείου! Θα χαίρομαι πάντα που είμαι μέλος αυτής της σπουδαίας εκπαιδευτικής κοινότητας!
