Μαρία Σφήκα, απόφοιτη και δασκάλα Φ.Ε.

Μαρία Σφήκα, απόφοιτη 1977, Β΄ Αρσάκειο Λύκειο Ψυχικού |

Ήταν Οκτώβρης του 1964 όταν πρωτοδιάβηκα την πύλη αυτού του ιστορικού Σχολείου. Εδώ έμαθα να σκέφτομαι και να εκφράζομαι ελεύθερα, να έχω αξίες και ήθος και να νιώθω περήφανη που έγινα μέλος αυτής της σπουδαίας αρσακειακής οικογένειας. Εδώ έκανα τις πρώτες μου φιλίες που μένουν αναλλοίωτες ως τα σήμερα. Εδώ γνώρισα υπέροχες δασκάλες και μοναδικούς καθηγητές οι οποίοι μου έδωσαν τα εφόδια να σταθώ στα πόδια μου, με βοήθησαν να ανακαλύψω και να αναπτύξω δεξιότητες και ικανότητες που στήριξαν τη μετέπειτα πορεία μου. Κι όταν πρωτοκατάλαβα τα θέλω μου, ορκίστηκα να τους μοιάσω και να ακολουθήσω τα χνάρια τους. Κι έγινα δασκάλα. Στο ίδιο σχολείο. Έχοντας πια συναδέλφους αυτούς που μου δίδαξαν την ουσία της ζωής, αυτούς που με βοήθησαν να γίνω αυτό που από μικρή ονειρευόμουν. Και απόκτησα και καινούργιους συναδέλφους και φίλους που μας έδεσαν οι κοινοί μας στόχοι και η αγάπη για το παιδί. Και πορευτήκαμε μαζί μετατρέποντας τη διδασκαλία σε ποιοτική δημιουργία. Αγκαλιάζοντας καθετί καινοτόμο και πρωτοπόρο, βάζοντας κι εμείς το λιθαράκι μας στο σπουδαίο εκπαιδευτικό οικοδόμημα των Σχολείων της Φ.Ε. Σ’ ένα σχολείο μοναδικό! 34 χρόνια μέσα στις τάξεις –ως δασκάλα πια– με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι τον μαθητή τον «διαμορφώνει» ο δάσκαλος, αλλά είδα επίσης ότι συμβαίνει και το αντίστροφο. Και το απόλαυσα. Πήρα πολλά από τα παιδιά μου. Και τους έδωσα την ψυχή μου. Έζησα αλησμόνητες στιγμές μαζί τους. Και θυμάμαι καθέναν, καθεμιά τους ξεχωριστά. Με πολλή αγάπη. Και νοσταλγία. Κι όταν το 2015 έφτασε η ώρα να τους αποχαιρετήσω όλους, μαθητές και συναδέλφους, ήταν τόσο δύσκολο! Όμως δεν αποχωρίζομαι το Σχολείο μου! Από άλλο μετερίζι, ως μέλος του Δ.Σ. του Σ.Α.ΕΚ.Φ.Ε. «Ιωάννης Κοκκώνης» (του Συνδέσμου Αφυπηρετησάντων Εκπαιδευτικών της Φ.Ε.) είμαι εδώ! … Δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς! Είναι κομμάτι της ζωής και της καρδιάς μου! Γιατί το Αρσάκειο δεν είναι απλά ένα Σχολείο. Είναι ΙΔΕΑ!